Herb, barwy, hejnał

Herb m.st. Warszawy

Herbem miasta stołecznego Warszawy jest wizerunek Syreny w formie obowiązującej od 1938 r. do wybuchu II Wojny Światowej (Uchwała Rady Miasta Stołecznego Warszawy nr 18 z dnia 15 sierpnia 1990 r. w sprawie przywrócenia tradycji przedwojennej w zakresie herbu, barw miejskich, pieczęci)

Herb Wielki m.st. Warszawy

Herb Wielki Miasta Stołecznego Warszawy przedstawia w polu czerwonej tarczy postać kobiety z rybim ogonem zwróconą w prawo, z wzniesionym mieczem w ręce prawej i tarczą okrągłą w ręce lewej. Barwy ciała i ogona rybiego naturalne, włosy złote, miecz i tarcza złote. Nad tarczą herbową znajduje się korona królewska. Poniżej tarczy herbowej dwie gałęzie laurowe z zawieszonym na nich, na wstędze, Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtutti Militari V klasy. Na wstędze spływającej spod korony wieńczącej tarczę herbową umieszczona jest dewiza herbowa semper invicta (zawsze niezwyciężona).

Herbu Wielkiego Miasta Stołecznego Warszawy używa się w celu podkreślenia szczególnie wzniosłych uroczystości, świąt lub innych wydarzeń nawiązujących do bohaterstwa i męstwa ludności stołecznego miasta Warszawy.

Herb Wielki Miasta Stołecznego Warszawy może być używany wyłącznie przez organy m.st. Warszawy

Barwy m.st. Warszawy

Barwami Miasta Stołecznego Warszawy są kolory żółty i czerwony na fladze, ułożone w dwa pasy poziome, równej szerokości, górny żółty, dolny czerwony

Hejnał m.st. Warszawy

Hejnałem m.st. Warszawy jest melodia według kompozycji Zbigniewa Bagińskiego „Hejnał Zamku Królewskiego w Warszawie” oparta na motywach „Warszawianki” Karola Kurpińskiego. Hejnał wykonywany jest trzykrotnie przez trębacza codziennie o godz. 11.15 z Wieży Zegarowej Zamku Królewskiego w Warszawie. Z inicjatywą odgrywania hejnału wystąpili Powstańcy Warszawscy, żołnierze zgrupowania AK Chrobry II: Kazimierz Przedpełski, Adam Zalewski, Wiesław Newecki oraz Henryk Łagodzki.